Van Bodo naar Narvik

25 juni 2017 - Narvik, Noorwegen

Gisteren bij een eettentje gegeten bij het hotel. Wij netjes wachten op de bediening maar dat werkt hier net iets anders. Bestellen aan de bar, meteen afrekenen, drank zelf halen, eten wordt gebracht. Alcohol drinken leer je in Noorwegen wel af. Eén groot bier en normaal glas wijn, kost 23 euro samen. Oké, het is niet anders. Dan maar minder drank en meer water. Ook goed. Na weer een ontzettend heerlijk ontbijt weer op weg. Koffers weer herschikt. Warme kleren bij de hand. Luchtige kleren even niet nodig. En weer zoveel te zien. Watertjes langs de bergwanden, dan weer sneeuw, en continu water waar we rijden. Rustig tot stromend, kolkend. En dan in een keer, een parkeerplaats met mooi uitzicht, een klein houten huisje met lekkere koffie. Vriendelijk vrouwtje, echt zo'n huiskamer waar zij de koffie schenkt en lekker gebak. Het is echt fascinerend, elke keer verandert het zicht. Ogen te kort en één en al tunnels. We stoppen teveel, dalijk weer geen tijd om stad te verkennen. En die rotsen, echt alle kleuren, van wit tot pikzwart. En dan loopt er weer een stroom water overheen en ook sneeuw wat blijft liggen. Denk je alles gezien te hebben, ligt er in één keer een meer, gewoon bevroren. En dan, WAUW, MIDDEN LANGS DE SNELWEG EEN ELAND, vol in de rem, snel camera en hebbes. Echt groot, verkeer raast er gewoon langs. Hij wijkt alleen even terug als er auto's langs rijden en dan loopt ie weer naar de vangrail. Ik hoop niet dat hij er over heen springt want dan heeft ie een probleem. Tegemoetkomend verkeer wijs ik op de eland maar niet verstandig, bijna kettingbotsing. Volgende keer houden we het voor onszelf. Picknick in de kou achter de rug. In de berm al kilometers lang gele bloemen. Echt mooi. Discussie met Ton of dit aangeplant is. Ton denkt van niet, ik van wel. Ach gaat de tijd snel, met al die discussies. Langs de Lofoten gereden, een reeks van eilanden aan de kust, verbonden door tunnels, wegen en veerboten. Wij steken nu met veerboot over naar Skarberget om door te rijden naar Narvik. Als we met de Hurtigruten onze tocht over een paar dagen voorzetten varen we tussen de eilanden door. Tijdens onze reis, spieken we steeds in onze reisgidsen, oa Lonely planet, een mooi vaderdagkado. Wat valt er veel te lezen over alles wat we zien.
Wel jammer van de foto's, bewolkt, regen, weinig ver zicht. Rotsen lijken wel door zo'n ijslepel uitgeslepen. Zo mooi van vorm, geen begroeiing erop. Het landschap wordt iets vlakker, wel nog bergen en water maar bergen meer begroeid. Onderweg veel motorrijders en campers. Veel drukker verkeer dan andere dagen. We naderen Narvik. Lijkt wel wat luxer, meer grote huizen, flats al van verre zichtbaar. Ook de kabelbaan zien we, leuk om te doen, met dit weer geen optie. Weer bij binnenkomst stad, veel industrie. Drukte zat. Wat een contrast met waar we door heen zijn gereden. Hotel moeilijk te vinden maar we zijn binnen. En belanden op onze hotelkamer, 9de verdieping. Wat een uitzicht. Met een biertje nu ff rust. Tot morgen.

Foto’s

4 Reacties

  1. Henk van Balkom:
    25 juni 2017
    Je reislogger gevonden via Google ga proberen alles te bekijken
  2. Henk van Balkom:
    25 juni 2017
    Gelukkig de reislogger gevonden alles gelezen schitterende foto"s wat moet het schitterend zijn geniet er met volle teugen van en dan te bedenken dat die mooie boot tocht nog moet komen en ach Ton glaasje sprite en ogen dicht en denken heerlijk helder Heinken gr Henk en Ellie
  3. Colien:
    26 juni 2017
    Hé! Mooi verhaal weer! Maar, mocht je nou bij de Lofoten aan het rondrijden zijn, hou even heel goed in de gaten of je een zeilschip met de naam Tooluka ziet. Dat is namelijk het schip van Eef. Ze (Eef en Jan, niet onze Jan, en paar man bemanning) varen vanaf Tromsø naar het noorden richting Spitsbergen. Waarschijnlijk zijn ze al te ver onderweg als jullie in de buurt komen, maar wie weet. Opletten dus!
  4. Nicol:
    27 juni 2017
    Afgezien van het weer, zou ik zo morgen ook gaan...