Van Roros naar Verbal (Stiklestad)

Gisterenavond nog een blokje door het centrum van Roros gelopen. Idyllisch stadje of dorpje van ongeveer 5000 inwoners. In de winter een skioord. Het heeft slechts 2 hoofdstraten. Je ziet wel dat hier iedereen te vertrouwen is, een plantenwinkeltje dat alles ' s avonds gewoon buiten laat staan en fietsen staan gewoon niet op slot. Veel losstaande huisjes. Blijkbaar functioneerden deze huisjes vroeger als boerderij met stallen achter, nu winkels, restaurant of vaste cafe. Zelfs nog decor geweest voor films met Pipi Langkous. Diverse huizen hebben hun dak bedekt met gras. Mooi om te zien en doeltreffend. Roros is van origine het centrum van een oude mijnbouwstreek. Heeft 300 jaar goed gefunctioneerd, 100.000 ton koper gewonnen. Toen was het niet meer mogelijk om te concurreren met de buitenlandse koperprijzen. Nu slechts nog een slakkenbunker als herinnering.
Opvallend is dat wij rond half 1 naar bed gingen en het nog steeds licht was. Ongelooflijk. Maar met verduistering toch goed geslapen. Maar je blijft kijken of het toch echt nog niet donker wordt. Heel apart maar als we steeds meer noordelijker gaan komen, komt er geen nacht meer.
Vanmorgen uitgebreid ontbijt genuttigd, nog in een heerlijk zonnetje door centrum gelopen en om 11 uur vertrokken.
231 km rijden. Dat valt mee.
Meteen bij aanvang al zo'n mooie route. Langs een meer zo giga groot, kwam geen einde aan. En zo rustig, wel wat huizen her en der maar weinig volk of verkeer.
En jawel hoor, vrij snel al rendieren op de weg, tenminste wij denken dat het rendieren zijn. De eerste keer vol in de rem. Maar erna nog regelmatig gezien. Wel wat schuw. Maar de foto's zijn geschoten. Heerlijk gepicknickt met een gigantisch uitzicht op de sneeuw, het water, de bossen en de weerspiegeling hiervan in het water. Hier komen we voor. Schitterend. En zo stonden we nog regelmatig stil om alles goed te bekijken. Het blijft fascinerend. En ook nog schapen, met bel en al.
En verder met onze tocht. Door bergen, langs water, overal waar je kijkt. Maar natuurlijk nog geen fjorden. Richting Verdal wel steeds meer bewoning, industrie. Wat ons opvalt is dat er weinig gelegenheid is tot ff een bakkie koffie of ergens iets te eten. In een klein gehucht uiteindelijk een soepkom cappucino bemachtigd. Gelukkig mijn caffeine verslaving weer kunnen stillen. Ook in Noorwegen wordt hard gewerkt aan de wegen, maar dat houdt wel in dat er rotsen moeten verdwijnen. Wat een zware taak. Spoorwegen lopen vaak parallel aan de autowegen maar slechts tweemaal echt een trein zien rijden. Nog geprobeerd de kloosterruïnes te vinden in Levanger maar helaas te ver verstopt en eigenlijk genoeg in de auto gezeten. 7 uur over 237 km, dus kun je nagaan hoe vaak gestopt om al dat moois te kunnen zien.
Nu aanbeland in een mooi hotel, een biertje in het zonnetje, wie had dat gister gedacht. Vandaag gemiddeld 18 graden. Perfect. Dit itt tot het warme weer in Nederland. En leuk om te weten: Hier gaat de zon om 23.40u onder en om 2.50u weer op. Wordt een korte nacht. Na het eten nog rondje in Verdal gelopen. Opnieuw valt het op dat de begraafplaats zo ontzettend mooi erbij ligt. Alsof elk graf standaard verzorgd wordt door de gemeente. En gewoon toegankelijk. Zo anders als bij ons. Naast het hotel nog een open luchttheater. Helaas geen optreden. Nu uitgeput in de hotelkamer, helaas te koud om buiten te zitten.