Onderweg, busrit Lofoten. 1-7-17 en 2-7-17.

3 juli 2017 - Nesna, Noorwegen

Zondag eerst uitgeslapen. Mag wel een keer maar toch moet je op tijd voor je ontbijt zijn, anders heb je pech. We zijn in de loop van de dag een keer ff het land op gegaan, blokje gelopen in uitgestorven dorpje. De boot toetert kwartier voordat we weggaan, handig en iedereen weer wakker. Erna echt een hele mooie tocht door smalle straten gevaren. Ze geven altijd netjes aan als er iets moois aankomt. Als een kudde stormen we dan naar dek 5 of 7. En dan maar hopen dat je niet wegwaait. Wat een storm als je op de verkeerde plek staat. Maar adembenemend mooi. Je weet niet waar je moet kijken. Het fototoestel maakt overuren. Vandaag iets eerder gegeten, om kwart voor 7 met de bus een rondrit over de Lofoten. Nou ook daar weer een prachtige natuur te zien. Veel groener als we tot nu toe gewend zijn. Afwisselend bomen, weiden met bloemen, bergen, fjorden en dorpjes. En weer vanaf land mooi uitzicht op het water. Ineens weer heel anders dan dat we de laatste dagen gewend waren. Met een enthousiaste gids, die heel vertelde, echt een leuke rit. Vooral het vangen van stokvis en het drogen, is de bron van inkomsten voor inwoners van Lofoten. De stokvis, van origine kabeljauw, koolvis, schelvis of leng, komt vanuit IJsland naar de Lofoten, een tocht van 800 km, een en al spier als ze hier aankomen. Ze leven van mosselen en garnalen. Hele rekken staan er in het dorp, echter nu geen stokvis te bekennen omdat het de tijd niet is. Stokvis komt uit de tijd van de Vikingen, gedroogde vis is lang houdbaar en makkelijk mee te nemen op hun vaartocht. Eerst halen ze de kop eraf en de ingewanden eruit. Ze worden met twee stokvissen aan elkaar te drogen gehangen. Dan zeker 3 maanden drogen. Als deze stokvis eindelijk gedroogd is, is hij 10 jaar houdbaar. De gids raadde wel aan om er voldoende bier bij te drinken. Stokvis moet eerst weer een paar dagen weken voordat je het kunt eten. Wij hebben nog niet de eer gehad het te eten. Tijdens de busrit, gaf de gids ons een vacuüm zak door met stokvis met het verzoek echt niet te openen. Zo'n stank komt er vanaf. Ik weet niet of ik het ga proberen naar nadat ik dit allemaal gehoord heb. Wat de Noren erg siert, vind ik, is dat zij het roze plastic rond de hooibalen kunnen kopen, daarmee steunen zij een fonds voor borstkanker. Volgend jaar wordt het blauw plastic, dan steunen ze het fonds voor prostaatkanker. En als je het ziet liggen, lijkt het alsof er marshmallows in het veld liggen. Apart hè. Bij zo sommige bedreigen boerderijen zie je heel veel roze hooibalen liggen, bij andere alleeen maar witte, ik vraag me af of daar dan een triest verhaal achter zit. Ook wordt er op sommige stukken het leidingwater via slangen boven de grond naar een dorp getransporteerd. 8 km lang. En veel campers en tenten zo los op een plek of in het veld. En aan de wand van een berg, bergbeklimmers aan van die haken. Wel wordt er voor gewaarschuwd dat het graniet regelmatig afbrokkelt. Gezellig. Zondagavond om 9 uur nog gaan klimmen, dat bedenk je je toch niet in Nederland? Er ligt ook een klein vliegveld om de inwoners dagelijks naar hun werk in Bodô te brengen. Ongelooflijk. Wij staan gewoon in de file, zij zijn er zo. Ongeveer 24.000 inwoners hebben de Lofoten. En 121 elanden.
Het dorpje, Henningsvær, wat we bezochten, bestond uit houten huizen, zelfs een voetbalveld, heel veel rekken voor het drogen van stokvis. Veel toerisme voor bergbeklimmen en duiken in de zomermaanden. Heel Lofoten door bruggen en tunnels met elkaar verbonden. Geen veer dus. Een tunnel is tweemaal gebouwd, een keer volledig ingestort, gelukkig geen gewonden. De weg er naar toe is zo smal dat er om de paar meter een uitstulping in de weg ligt, gemarkeerd door een M, daar laat je de ander passeren. Wij snapten al niet tijdens onze autoriteit waar deze M voor stond, hadden wel door dat dit niet de metro was.
Gisterenavond nog even van het uitzicht genoten op dek 7.
Tijdens het ontbijt passeren wij de Poolcirkel weer. 9 dagen geleden daar zelf gestaan. Wat gaat de tijd toch snel.
Vandaag hebben wij het exclusieve King's Crab diner geboekt. We gaan het meemaken. Wordt vervolgd.

Foto’s

2 Reacties

  1. Margot:
    3 juli 2017
    Geniet ook van de King Crab. Als je het lekker vindt...... is het bij ons thuis ook te reserveren
  2. Henk van Balkom:
    3 juli 2017
    En weer een super verhaal van de reis prachtige foto"s en ja vanavond de
    "King Crab wordt werken met de tang Ton maar wat zal ie lekker zijn en vergeet niet het lekkerste zit in de poten
    gr.