Van Karasjok naar Kirkenes.

Gisterenavond gegeten in een Samisch restaurant, Storgammen. Apart restaurant. Je zat in een U-vorm met anderen. Plateau op schoot, drank in mokken, zowel bier, wijn als koffie. Beiden rendier op, ik gestoofd, Ton gebakken. Was lekker en past natuurlijk wel bij de Sami's. Verhalen van de andere Nederlanders. Altijd leuk. Twee stellen waren op de Noordkaap geweest, wij niet. Was 200 km om. De foto's heb ik van hun. Toch weer buiten die muskieten, dus naar onze kamer gevlucht. Vanochtend nog even Parlementsgebouw bekeken van Karasjok. Dit parlement komt maar 4x per jaar bij elkaar, bevordert politieke initiatieven en kan regeringsvoorstellen indienen maar is geen echt regeringsorgaan. Souvenirs bekeken maar snel vertrokken toen er een bus met Chinezen binnen kwam. Getankt en boodschappen gedaan voor onderweg. Via Finland, richting Kirkenes. Een lange weg, weerszijden vlak, groen en meren. En regelmatig rendieren, waaronder grote. Verder weinig vertier en verkeer op deze weg. En toch wegwerkzaamheden, echt ongelooflijk, hele stukken op grint rijden en hopen dat je geen tegenliggers tegen komt. Dan geldt het recht van de sterkste. Dus dat is Ton. En dan ff een stop bij klein restaurantje, alias camping en benzinestation met heerlijke koffie. En de ZON! Dat is lang geleden, genieten dus. Koffie moet je maar afwachten of ie smaakt. Het scheelt zoveel als het zonnig is. De meren, het landschap ogen dan nog mooier. Zelfs een temperatuur van 18 graden bereikt. Nu op zoek naar picknick plaats aan het meer. Een heel stuk best wel saai landschap gezien, nu echt zo mooi met die meren aan weerszijden. Maar wel ook moerasgebied. En af en toe een paar huizen bij elkaar. Wel vreemd dat je dan huisnummers ziet zoals 3584, hoe nummeren ze dan? Echt overal rotspartijen te zien. Het landschap lijkt wel wat op de Vughtse hei, de Oisterwijkse vennen of de Drunense duinen. Maar dan in het heel groot! En met heel veel keien. Zie je in één keer midden in het bos een stopbord staan, maar geen wegen. Bijzonder, misschien ivm de jacht. En nog steeds regelmatig rendieren langs de weg. Wat ook steeds terugkeert, is lange hekken iets van de weg af, waarschijnlijk om te verhinderen dat de rendieren te vaak de weg oversteken. Geeft nogal een klap, als je er tegenaan rijdt met 90km/uur. Ook zie je wel hekken die als een soort verzamelplaats moet functioneren voor rendieren, tenminste dat denken wij. Zien er echter geen in en weet ook niet goed hoe ze dat doen. Passeren nu de grens en zijn weer in Noorwegen. Nu nog 50 km naar Kirkenes. Maar eerst kijken of we bij de Noors Russische grens kunnen komen. In Noorwegen verandert meteen het landschap, meer bergen, veel meer bebost en het eerste fjord weer in zicht. Binnenwegen wel slechter dan in Finland. Zowel in Finland op de meren als hier op de fjorden veel boten langs de kant. En weer sneeuw op de bergen, in Finland geen sneeuw gezien. En ja hoor bij de grens geweest, tot zover we mochten. Verste punt bereikt. Wel apart, er rijden hier in Kirkenes ook gewoon Russen rond. Maar geen poging gewaagd om over te steken. Kirkenes is een stadsgemeenschap en exporthaven voor erts. Kirkenes is tijdens de Tweede Wereldoorlog één van de plaatsen in Europa die het meest gebombardeerd is. Nu in hotels, koffers herschikken voor op de boot en dan maar afwachten of we weer Wi-Fi hebben op de boot en of ik mijn verslagen kan vervolgen. Maar eerst een . Proost. 3300 km van huis.
Gezellig alle reacties van jullie. Bedankt.